Cehizinin pulu ile aborta geden Meleyin faciesi – Yeni pandemiya hekaye


Anarim.Az kulis.az istinaden shair-yazici Sevinc Elseverin yeni yazdigi "A qushlarim, getmeyin" hekayesini teqdim edir.

Goyezen dagi hundurlukde bir dagin eteyinde idi. Dagin yamaci yamyashil otlarla ortulmushdu. Her terefde rengbereng guller dizecen qalxmish, agaclar cicek acmishdi. Qushlarin sesi alemi bashina goturmushdu. Adini bilmediyi, amma sesini evveller de eshitdiyi bir qush durmadan oturdu. Kepenekler burnunun ucunda ucushurdu.

Dagin yamaci adamla dolu idi. Hami rengbereng paltarlar geyinmishdi. Qizlarin alli-gullu donlari gullerden secilmirdi. Onlarin arasinda ancaq aile uzvlerini, bir de Huneri taniyirdi. Yerde qalanlari tanimirdi, amma nedense hami cox dogma gelirdi. Melek ilk defe gorduyu uzlere diqqetle baxir, adamlari tanimaga calishirdi.

Hunerle el-ele tutmushdular. Melek qardashindan utanirdi, ancaq nedense elini Hunerin elinden ceke bilmirdi. Qefilden alem zulmet qaranliga burundu, eli oglanin elinden cixan Melek Hunerin adini cagira-cagira qaldi. Huner de onu cagirirdi. Qardashinin da sesini eshidirdi, anasinin da feryadini duyurdu. Ancaq getdikce haminin sesi uzaqlashirdi. Dogma sesler yad adamlarin sesine qarishirdi. Bir azdan Hunerin sesi de eshidilmez oldu.

Melek Huneri cagira-cagira oyandi. Butun bunlarin yuxu olduguna sevindi. Yaninda shirin-shirin yatan anasina baxdi. Yorgan anasinin sinesinden surushub ashagi dushmushdu. Anasinin ustunu ortub, metbexe su icmeye getdi. Axshamdan tokulen suyu hele de iliq saxlayan qehvedandan su tokub icdi.

Qardashi yatan otagin qapisi arali idi, sivishib iceri girdi. Ferid qulaqciq qulaginda yuxulamishdi, qulaqcigin uclarini qardashinin qulaqlarindan ehtiyatla cekib cixartdi, seher yuxusuna haram qatmaq istemirdi, telefonunu goturub yatagin yanindaki stulun ustune qoydu. Gelib yerine girdi, dunya dagilsa da, yatib yuxusunu almaliydi. Seher tezden ishe gedecekdi. Hele zengli saati qurdugu vaxta iki saatdan cox qalirdi. Gorduyu yuxunu yadindan cixartmaga calishdi.

Bu defe de onu seher yeddiye qurdugu zengli saat oyatmaga macal tapmadi. Melek yuxudan hovlnak ayilib yerinin icinde oturdu. Yuxusunun davamini gormushdu. Buna oyrenceli idi, bezen unutmaga calishdigi yuxularinin ya davamini gorurdu, ya da tekrarini.

Yamacdaki gozellikden, yashilliqdan, shadyanaliqdan eser-elamet qalmamishdi. Goyezen dagi hundurlukdeki dag ucaraq eteyindeki her sheyi mehv elemishdi. Melek dehshetle etrafindaki xarabaliga baxirdi. Orda-burda onun kimi sag qalan adamlar vardi, hamisi yaxinlarini axtarirdilar. Melek de cigira-cigira Huneri sesleyirdi.

Yerinden sicrayib yataginin bash ucunda divara vurdugu teqvime cumdu. 2020-ci ilin teqvimi Goyezen dagi hundurlukde bir dagin shekli fonunda verilmishdi, dag da yerinde dururdu, yashil cemenlik de, guller, cicekler de. Melek fevral ayinin teqviminde qirmizi qelemle hashiyeye aldigi tarixe bir de baxdi, gah barmaqlari ile gunleri hesabladi, gah ureyinde "qorxdugum bashima gelse, neyleyecem?", - deye picildadi.

Evden cixanda da yuxusunu dushunurdu. Ne qeder xatirlamamaga cehd edirdise, bir o qeder cox yadina dushurdu. Ureyi yaman narahat idi. Nenesinin pis yuxu gorende dord yol ayricina pul salmagini xatirladi. Ele sevindi, ele bil kureyinden yuk goturuldu. Melek dayanacaga aparan yola boylandi. Bu yolu dord yol ayrici hesab etmek olarmi deye, - dushundu. Beli, bu yolu bashqa bir yol da kesirdi. Ancaq Meleyin qani qaraldi. Hemin yolla balaca-balaca ushaqlar gelib-gedirdi, bu yol mektebe aparirdi. Bir-iki qadin da ushaqlarinin elinden tutub o yolla getmekde idi. "Yox, bashimin-gozumun sadagasi olsun deyib bu yola pul ata bilmerem, birden onu tapan ushaqlara xeter yetirer", - fikirleshdi.

Xestexanaya catana qeder Meleyin gozu dord yol ayrici gezdi. Tapdigi dord yol ayriclarinin coxu da adamla dolu olurdu. Gunah ish tuturmush kimi Melek ovcundaki qepikleri atmaqdan cekinirdi. İshe gedib catandan sonra yuxusunu da, dord yol ayricini da unutdu. Bir de axsham eve qayidib kurtkasini soyunanda, kurtkanin ciblerindeki qepikler cingildeyende, hem dord yol ayricina pul salmadigini xatirladi, hem yuxusunu yadina saldi. Kefi emellice pozuldu.

Butun axshami gorduyu yuxunu unutmaga calishdi. Anasinin "fikrin-zikrin hardadi", - sualindan yayinmaq ucun cavablar aradi. Hansi qonshudasa ushaq aglayirdi. Meleyin ureyi sixilirdi, o ushaq goresen niye bele mohkem aglayir? Belke anasi doyur, belke ele bashini yuyur? Birce onu bilirdi ki, ushagin sesi ureyinin bashini oyur. Az qalirdi o ushaga qoshulub aglasin! Az qalirdi ayaga durub evin butun divarlarini yumruqlasin: "Anasi, aglatma o ushagi! Atasi, aglatma o ushagi! Tanrisi, aglatma o ushagi!"...

***

Son gunler yan-yoresindeki her kes panika icinde idi: aile uzvleri, qonshulari, qohumlari, ish yoldashlari. Hami nece vaxtdan beri sosial shebekelerde, gundelik heyatda haqqinda danishilan, adi xeber bashliqlarindan dushmeyen yoluxucu bir virusun artiq qonshu olkede yayilmagindan, yuzlerle can almagindan behs edirdi. Halbuki xestelik hele uzaq Cinde olanda, hec kim bele narahat olmurdu. "Vatsap"da adamlar bir-birine qorxulu goruntuler atir, biri-birinin zehrini yarmaqdan sanki hezz alirdilar. Oskuren, asqiran adamlara az qala dushmen kimi baxirdilar. Bir defe Melek avtobusda gedende nece oldusa cecidi, adamlari narahat etmesin deye oskurmemeye calishdi. Az qala bogulmushdu, onun yerine tibbden bashi cixmayan bashqa biri olsaydi, ele ordaca oz tupurceyinde bogulub gedecekdi.

Toyuna az qalirdi, Melek butun fikrini toya yoneltmek isteyirdi. Cehizin catishmayan sheylerini almaq, yarimciq qalan ishleri tamamlamaq lazim idi. Duzdur, hele nishanlisi ev-eshik elde eleye bilmemishdi. Bir muddet, belke de illerle kiraye yashamali olacaqdilar. Ancaq Melek cehizinde lazimi butun avadanliqlarin olmasini isteyirdi. O sheyleri ki, onlarsiz kecinmek cetin olardi. Et mashini, paltaryuyan, qabyuyan, soyuducu, tozsoran ve bu kimi bashqa mallari alib yigmaq ucun gunlerle magazalari dolashmishdi. Bezilerini oz adina, bezilerini anasinin teqaud kartiyla kredit goturmushduler.

Anasi da calishirdi ki, Meleye babat cehiz versin. Atasi onlardan ayrilib, onlara baxmir deye, Melek ozunu boynubukuk hiss etmesin. Telebe olan qardashi ozu evden xerclik istese de, luzumsuz yerlere pul dagidan ushaq deyildi. Bu menada, Melek anasindan da, qardashindan da yarimishdi.

O, hem de Hunerden yarimishdi. Hemishe refiqelerine, ishdeki qizlara da deyirdi ki, bele oglani Tanri ozu qarshisina cixardib, bir sozle bexti getirib. Qizlar da bir agizdan deyerdiler:

- Huner getsin bir yesin, iki paylasin, senin kimi qiza rast gelib. Onun bexti senden de artiq getirib!

Demek olar, aldiqlari eshyalarin coxunu Hunerin teze kirayelediyi menzile dashimishdilar. Melekle bir yerde nece menzile baxmishdilar. Bayilda, dagin yamacinda yerleshen, penceresinden denizin menzeresi gorunen evi Melek daha cox beyenmishdi. Qiymeti de ciblerine uygun idi.

Toya uc hefte qalmish gelecek qaynana da kendden gelib oglunun tutdugu teze eve yerleshmishdi.

***

Melek xestexanaya gedende evi, eve qayidanda xestexanani unutmaga calishirdi. Ancaq son vaxtlar evde de xestexanani, orda gezen soz-sohbetleri dushunurdu. Qonshu olkede koronovirus yayilmaga bashlayandan tibb ishcileri oz aralarinda narahat-narahat picildashirdilar. Adamlar qonshu olkeye dini ziyaret ucun, bezen de hekime gedirdiler. Duzdu, bu, yerli hekimlerin xoshuna gelmirdi, amma insanlarin qarshisini almaq da olmazdi. Bezileri qonshu olkenin hekimlerinin ellerindeki shefaya inanirdilar.

Getdikce serhedler baglanir, xaricden gelen telebeler, ish adamlarinin ekseriyyeti karantin altina alinirdi. Meleyin ishlediyi shobede de artiq hekimlere, tibb bacilarina ehtiyatli olmaq tapshirilmishdi, muayineye gelen xestelerle xususi kamuflyaj geyimlerde, qoruyucu maskalar taxib unsiyyet saxlayirdilar. Melek temperaturunu, tezyiqini muayine etdiyi xestelerden ozunu qorumaq mecburiyyetinde idi. Artiq eve getmeye de qorxurdu. Evdekileri yoluxdurmaqdan ehtiyatlanirdi. Hunerden otru cox darixsa da, yorgunlugunu behane getirerek onunla tez-tez gorushmekden boyun qacirirdi.

Bir muddet sonra xestexana heyetinden hec kimin eve getmeyine icaze verilmeyecekdi. Tibb personali xususi avtobuslarla qaldiqlari otellerden goturulecek, xestexanaya aparilacaq, 8 saatliq ish saati bitenden sonra otele qaytarilacaqdilar. Hekimlerin, tibb bacilarinin cetin gunleri qabaqda idi.

Meleyin komekcisi oldugu Ulduz hekim heftelerdi yegane oglu ile gorushe bilmirdi. İlk vaxtlar oglunu yoluxdurmaqdan qorxaraq, ushagi kende anasinin yanina yollamishdi. Hem ozu daxilen rahat olsun, her gun "goresen ushagimi yoluxdurdum, yoxsa yox?!" qorxusuyla yashamasin, hem de ushagi real tehlukeden uzaq saxlasin deye. Bele vaxtlarda kend heyati daha yaxshidir. Genish heyet evinin bag-bagatli yan-yoresinde gezib-dolashmaq, aciq havada, guneshin altinda vaxt kecirtmek ushagin saglamligi ucun de vacibdir. Ancaq Ulduz ushagin hesretinden yanib–tutushurdu. Melekle derdleshirdi: "Balana ne qeder uzaqdan baxasan? Telefonun ekranindan elini salib ne sacina tumar ceke bilirsen, ne elini tuta bilirsen. Ne xoshbext imishem! Balami qucaqlayib yatmagim ne boyuk bexteverlik imish! Kitablari zadi da hamisi qalib evde, muellimi de her gun ushaqlara "online" ders kecir. Sag olsun, ushaqlarin derslerden geri qalmagini istemir! Ne men yanindayam derslerinde komek edem, ne kitablari. Anam da qoca arvaddi, telefondan, internetden cox da bashi cixmir. Oyrendiyi birce "vatsap"di. Hec bilmirem her shey nece olacaq?"

***

Oglan evi toy hevesindeyken, kendden bed xeber geldi. Hunerin nenesi agir xestelendi, dediler can ustundedi, qizini gormek isteyir.

Hunerle anasi yigishib rayona yola dushduler. Huner yola dushmemishden bir nece saat qabaq xestexananin yaxinligindaki parkda Melekle gorushdu. Melek elinde elcek, uzunde maska gorushe gelmishdi. Oglan onu gorende elini atib maskani cixarmaga calishdi.

- Bu nedi? Uzunu niye gizletmisen? – Huner guldu, "Uzunu menden nihan еtmek dilersen, еtmegil!"

Huner sheir heveskari deyildi. Nesimiden misal cekdiyi misrani oten il boyu defelerle eshitmishdi deye yadinda qalmishdi. Bundan evvelki il "Nesimi ili" elan olunmushdu, butun ili radiolarda, televiziyalarda Nesiminin sheirleri oxunmush, sozlerine mahnilar bestelenmishdi.

Melek bashini yana cekdi.

- Uzumu gizlemirem. Bele lazimdir! Ehtiyat ucun taxmisham.

- Ay qiz, ozune guldurme meni.

- Sen deyesen veziyyetin ciddiliyini basha dushmursen?!

- Bosh sohbetlerdi hamisi. Bakida virus ne gezir?

- Kash sen deyen kimi olaydi. Nenen neterdi?

- Agirdi, bacim zeng elemishdi, deyir veziyyetinde deyishiklik yoxdur.

- Sher demesen xeyir gelmez. Huner, birden nenene bir shey olsa...

- Toyumuz yarimciq qalar? – Hunerin dodagi qacdi. Siz qizlar, qizlar! Gorek arvad nece olur?! Keci can hayindadi...

- Qessab piy axtarir, he? – Melek esebileshdi.

Huner qizin xetrine deymekden qorxub zarafat elediyini bildirmek ucun ezildi-buzuldu, min oyundan cixdi. Ancaq Hunerin sozleri Meleyin qelbine pencereye dolu denesi deyen kimi toxunmushdu. O, hemishe bu movzuda eks cinsi basha dushmekde cetinlik cekirdi. Qizin meqsedi ere getmek olanda deyirler ere getmeyi gudur. Azad, serbest, komplekssiz heyat keciren qizlara da pis baxirlar, deyirler terbiyesi yoxdur. Huner dunyaya qadin gelmemishdi. O, bilmirdi ki, Sherqde qadinin dul qalmagi, yaxud evde qarimagi shikest qalmaq, lap ele bir gozunu itirmek kimi bir sheydir. O, hemishelik sevgiden, isti yar qucagindan, nevazishden mehrum olacaq! Butun bu deyilenlere catmagi ucun her bir qizin yolu besh-on kiloluq gelinlik paltarinda, hundurdaban ayaqqabida shadliq evinin pillekenleriyle astasta, ehtiyatla yuxari qalxmagindan kecir. Budreyib yixilmamasi ucun de mutleq yanindaki sevgilinin, gelecek heyat yoldashinin qolundan tutmasi shertdir! Yoxsa elden-obadan icaze almadan yashayacagi her sheyi gozunden getirerler, burnundan tokerler, hetta dogma qardashini, atasini onun qatiline cevirerler, evezini cox agir odeyer. Huner ucun "keci can yaninda, qessab piy axtarir" demek cox asan idi... Bu sozlerle Meleyi ne qeder incitdiyinin ferqinde de deyildi.

"Onsuz da bu gun-sabah evlenirik!" - deye israrla onu yataga ceken, aglini bashindan alan Hunere aciqlana da bilmirdi indi. Axi istese qeti shekilde etiraz eleye bilerdi. Lap savashardi, dalashardi, qirib-tokerdi, aglayardi, cirpinardi. Axi Melek ozu de sustalib Hunerin qollarina axmishdi. Oglanin isti nefesi od kimi boynunu-bogazini yandiranda, o od, o alov butun cismine, ruhuna hakim kesilmishdi, etiraz etmek yerine, bal emmek ucun ciceyin etrafina pervane olan ari kimi vizildamishdi. Onun viziltisi bir ishe yaramamishdi, Hunerin ehtirasini daha da coshdurmush, gozunu cicekli bir tala boyamishdi.

Melek hele hec neden emin deyildi, shubhelerinde yanila, hamile olmaya bilerdi. Ona gore de Hunere shubheleri barede hec bir soz demedi. Sebrini basib gozlemeyi secdi. Teqvimde qirmizi qelemle hashiyeye aldigi tarixden hele cemi bir nece gun oturdu.

***

Hunerle anasi kende catandan cemi bir nece gun sonra olkede toy ve yas merasimlerinin kecirilmesi qadagan olundu. Sert karantin rejimine kecildi . Novruz bayraminda ise rayon qeydiyyatinda olan adamlarin paytaxta, paytaxt qeydiyyatinda olanlarin ise rayona buraxilmasi qadagan edildi.

Butun bu neqativ xeberlerin suretle bir-birini evez elediyi gunlerde pozitiv cixan hamilelik testinin iki qosha qirmizi xetti ise ustune uzanib qatarin gelishini gozleyeceyi demiryol xettini xatirladirdi Meleye. Coxdan baxdigi bir filmde qehremanin elediyi kimi, ne boynunu qoyardi bu demiryol xettinin ustune, qatarin gelishini gozleyerdi?! Pozitiv sozunu ozunde ehtiva eden o iki qosha xett Meleyi daha boyuk cixilmazliga salirdi.

***

Xestexanada heyatlari ugrunda calishdigi insanlar az da olsa, bashini qatirdi. Derdini hec kime acib agarda bilmirdi. Onu da derk edirdi ki, problemi ancaq Hunerle birge hell ede biler. Lap toysuz-nagarasiz, yigincaqsiz evlenerler. Onsuz da resmi nigahlari kesilib, ele bu besleridi. Hemin gunden xatire olaraq bir nece yaxshi shekil de var. Huner geler, hamiya elan ederler ki, karantinin bitmeyini gozlemek istemirler, anasinin teleb elediyi dini nigahlarini da kesdirib, bir damin altinda yashamaga bashlayarlar, bununla da mesele biter.

Hunerin nenesine hec bir shey olmamishdi, sag idi. Nene Olmez Koshshey kimi coxcanliydi. Bu necenci "olurem" deye cagirishi, adamlari bashina toplamagiydi. Ele bil evde onun olumunu gozleyenlerin acigina nene olmek istemirdi. Evdekiler butun gunu onunla meshgul idi, biri yatagina qab aparir, biri yemeyini yedirir, biri paltarini deyishirdi. Nene oglunun, gelininin, nevelerinin uzunden hamini bezdirdiyini sezirdi. "Evimi-eshiyimi, her sheyimi bunlara vermishem, ehtiyaclarinin coxunu menim teqaudumle odeyirler, hele olmeyimi de isteyirler", - deyirdi bash cekmeye gelenlere, var-gucu ile olume qarshi direshirdi.

Bu defe de nenenin "olurem" cagirishi yalan cixdi, iki sistem vurdurandan, iyne-derman eletdirenden sonra nene gozlenilmeden ozune geldi. Nenenin bu cur olum xeberi yayilanda, her defe bir qiz nevesini tezbazar ere vermishdiler. Qizlarin atanalari gozalti eledikleri adamlara xeber salmishdilar: tez terpenib toyu elemek lazimdir, yoxsa agbircek olecek, toy bir il de texire dushecek.

Qizlar ere getmish, heresi bir-iki korpe dogmushdu. Dogduqlari korpeler imekleyir, yeriyirdi, ancaq yashli qadin hele sag idi. Eslinde belke qadinin indi olmeyi evdekileri sevindirerdi. Hazir yas merasimleri qadagan edildiyi vaxtda aile agir xercden qurtulardi.

Nene bu defe de kefeni yirtdigina gore Hunerin artiq kendde ishi qalmirdi. O, qayidib shehere gele bilerdi, amma karantin qaydalarina gore shehere gelmeyi mushkul idi. O yandan da "olum-dirim meselesidir, durma, bir yolunu tapib gel!" –deye Melek onu shehere cagirirdi.

Huner ha calishdisa, Melekden bir soz ala bilmedi.

- Telefon sohbeti deyil! Gel, uz-uze danishmaliyiq! - Melek qeti shekilde dedi.

Huner shehere getmek ucun muxtelif cixish yollari axtarmaga bashladi. Shehere mal-qara getiren bir mashinla danishdi. Surucu mashinin yuk yerine heyvanlari doldurmushdu, Huneri de onlardan arxada ot baglamalarinin ustunde otuzdurmushdu.

Seher erteden yola cixan surucu yuxulayaraq, suretle geden mashinin idareetmesini itirmishdi, mashin yolun kenarindaki direye cirpilmishdi. Hunerin icindeki telash ele bil surucuye kecmishdi, eslinde telesmeklik ishi yox idi. Surucu yungul yaralanmishdi. Hunerle yuk yerinde shehere geden conge de sag qalmishdi. İshe bax ki, tekce Huner artiq bu dunyanin adami deyildi. O, gozunu ebedi olaraq yummushdu.

Melek aci xeberi xestexanada aldi. Onda hami xestexanaya yeni getirilen xestelerin hayinda idi. Onlarla xeste getirilmishdi. Onlarin icinde veziyyeti son derece agir olanlar, hetta ushaqlar da vardi. Halbuki, bu virusun ushaqlara toxunmadigini deyirdiler.

Melek birden-bire butun gucunu itirdiyini hiss eledi. Artiq ayaq uste dayanmaga heyi qalmamishdi. Her shey ust-uste gelirdi. O, yavash-yavash divara yaxinlashdi, kureyini divara soykedi. Havasi catmirdi, eynindeki hava kecirmeyen, hereket elemeyine bele mane olan kamuflyaj paltar, rahat nefes almagini engelleyen maska onu daha da sixirdi. Tedricen ashagi cokmeye bashladi.

Terli eyneyinin arxasindan o yan, bu yana qacan xestexana ishcilerini dumanli da olsa gorurdu. Boyru uste ashanda ise her shey ayaq-bash oldu. Gorduyu ne varsa, onun bashina firlandi. Sonra gozune qaranliq cokdu.

Gozlerini acanda sakit, temiz zonadaki palatalardan birinde uzanmishdi. Evvelce ne bash verdiyini anlamadi. Ancaq sonra her shey yadina dushdu. Divarin dibinde cokmeyi, yixilmagi, dunyanin bashina ucmagi.

Hunerin anasi zeng eleyib xeberi vermishdi: "Evimiz yixildi, ay bala! İlin-gunun bu vaxtinda bu ushagi niye qoymadin otura bu xarabada?" Sonra qadinin dedikleri ildirim olub bashina dushmushdu. Aldigi xeberin agirligina tab getire bilmemishdi.

Melek ellerini gobeyinin ustunde qoshalashdirdi. Hunere korpe gozlediyini xeber verecekdi, sonra uzun iller bir yerde yashayacaqdilar. İnana bilmirdi ki, birce ayin icinde bashina bu qeder hadise gelib. Butun heyati alt-ust olub.

***

Dushunmeye vaxt yox idi. Anasina, qardashina ve butun insanlara izahat vermeye gucu qalmamishdi. Artiq onu neyin gozlediyini de bilmirdi. Ne qeder ish yoldashi gozunun qabaginda virusa yoluxmushdu. Melek onlarin cekdiyi iztirablari oz gozleri ile gormushdu.

Abort edecek birinci hekim emeliyyati narkozsuz edeceyini dedi.

- Yox, narkoz olmasa, bacarmayacagam. Gozum baxa-baxa olmaz! Meni yatizdirin! - Melek xahish eledi.

Hekimin yanindan cixanda ureyinde Allahla danishmaga bashladi: "Eger ikinci hekim de narkozdan istifade ede bilmeyeceyini soylese, bunu senden gelen bir ishare bilecem!". Yolboyu Tanriya dua eledi ki, hekimin gorushune geciksin. Hekimi yerinde tapmasin. Ya da hekim narkoz tapa bilmesin. Ancaq hekim onu hazir-nazir gozleyirdi. Her shey qaydasinda idi ve onun istediyi kimi emeliyyat aparilacaqdi.

Melek keyimishdi. Artiq ne ruhu, ne bedeni hec bir shey hiss etmirdi.

Abort masasinda ayilanda hiss etdiyi boshlugu omru boyunca yashamamishdi. Paltarlarini getirdiler. Aglayaglaya geyindi. Yashil paltarli sanitar qadin da ona komek ede-ede urek-direk vermeye bashladi: "Dunyanin axiri deyil, a bala. Hele cavansan! Yene ushaqlarin olar!"

Ancaq Meleyin ureyi ele sixilirdi, ele sixilirdi, ele bil elliyaqli korpe cagani siniq-salxaq qayigin icinde aciq denize buraxmishdi. Ozu de qalmishdi sahilde derd icinde, kor peshman!

Burnunun suyunu qoluna silib, ayaga qalxdi. Sentirledi, qadin onun qoluna girib poliklinikanin heyetine cixartdi. Melek abortun pulunu anasinin cehiz ucun ayirdigi puldan vermishdi. O pulla Melek qesheng, par-par yanan, agappaq servis alacaqdi.

Yolboyu kucelerin boshlugu Meleyi qorxudurdu. Shehere bombardmandan sonraki sukut cokmushdu. Karantin gunlerinin sessizliyi muharibeden sonraki sessizlikden hec ne ile ferqlenmirdi. Tinden bir nece it cixdi. Melek qorxdu ki, itler ustune cumarlar. Sanki heyvanlar da onun tekliyini hiss elemishdiler. Kenarda combelib zingildemeye bashladilar. İtler de adamlardan otru darixirdi.

Yaxinliqdaki magazalarin coxu geyim magazalari idi, onlar da ne vaxtdi baglanmishdi. Tek-tuk goze deyen yemekxanalardan yemek qoxusu bele gelmirdi.

Orta yashlarinda bir qadin kuceni kecirdi. Baxmayaraq ki, yolun ustundeki mashinin ona catmagina 5-10 metr vardi, qadin heyecanlanib telesdiyinden uzuqoylu yere yixildi. Melek qadina sari yuyurdu. Mashin onlarin yanindan otub kecdi. Melek qadinin qoluna girib qalxmagina komek eledi.

- Qizim, evde qalmaqdan yadirgamisham kuceye. Yolu duz emelli kece de bilmirem. Hec ushaq vaxti yolu tek kecende bu qeder heyecanlanmirdim! – qadin oz halina gule-gule dedi, -Allah komeyin olsun!

- Olan ishdir. Men ozum o gunden beri nece defe yixilmisham. Kucelerin boshlugundan bashi gicellenir, yixilir adam, - Melek qadinin pertliyini ort-basdir elemeye calishdi. O, bilirdi ki, adamlar yixilanda onlari agrici yox, qururlari incidir. Bu yixilmaq ister menevi olsun, ister fiziki, hemishe pertlik getirir. Yixilanda hec kimin buna shahid olmagini istemirsen.

***

Birce tebiet oz axarinda idi. Bahar fesli oz gozelliyini hec neye teslim etmek istemirdi. Agaclarin budaqlari tumurcuqlamishdi, asfaltin kenarlarini, dashlarin aralarini delib cixan yashil otlar adamin uzune gulurdu.

Cavan bir polis parkin kenarinda goyercinleri bashina yigib den sepmekle meshgul idi. Ona baxanda adama ele gelirdi ki, bu adam ele hemishe bu ishle meshgul olub. Her seher polis formasini geyinib bu parka gelib ki, qushlara den sepsin. Axsham dushenecen qushlari yemleyib, sonra cixib evine gedib.

Yollari shirhashir suyla yuyan mashinlar muharibe meydaninda irelileyen zirehli mashinlari, ciyinlerine asdiqlari balonlardan ellerindeki shlanqlarla derman cileyen ishciler ise piyada esgerleri xatirladirdi. Dushmen goze gorunmese de, Melek gorduklerinden vahimeye dushurdu, ele bil muharibe filminin icine dushmushdu.

İsh yerine catana qeder yavash-yavash ozune geldi. Yaxshi ki, anasi ishden sonra eve gelmeyini teleb ede bilmirdi. Evde ureyi partlayar. Xestexanada ishin elinden bashini qashiya bilmir. Ne derd cekmeye, ne darixmaga, ne aglayib-sitqamaga zamani var.

Melek skafandr adlanan paltarini geyindi, ikiqat elceklerini, qoruyucu maskasini taxdi. Dunenden beri qizdirmasini salmaga calishdiqlari iki yashli balacani gormek ucun reanimasiyaya yollandi.

Butun gunu ushagin yanindan cekilmedi. Hekimlerle birge ushagin bashinin ustunde vurnuxdu, cirpindi-durdu. Axshama dogru ushaq gozlerini acdi ve Meleyin qeribe geyimine, maskali uzune baxib gulumsedi. Melek gah gulur, gah aglayirdi. Bashi terpenir, qeribe shekilde o yan-bu yana gedirdi. Ushaq cox guman ki, Meleyi hansisa nagilin qehremani hesab edirdi. Belke de televizorda gorduyu cizgi filmlerinden birini xatirlamaga calishirdi. Melek ordaki super qehremanlara benzeyirdi.

Xestexanadan yorgun, ezgin, bitgin halda cixdi. Muveqqeti qaldiqlari otele yollanmazdan qabaq goreceyi ish vardi. Telefonunun qeyd yerinde yazdigi unvana dogru yol aldi. Beshmertebeli binanin pillelerini var gucunu toplayaraq qalxdi. Nece defe dayanib dincini aldi. Gozu qaralir, bashi gicelirdi. Yixilmamaq ucun divara soykenir, guc yigirdi. Beshinci mertebedeki birotaqli menzilin qapisinin acar yerini telefonunun ishigini salaraq, zorla tapdi. El havasina ishigi yandirdi. Agsacli, gozleri deniz tek mavi, yashli qadinin terif etdiyi kimi balkona sari getdi. Her terefi shushe ile ehate olunmush balkonda tavandan ashagiya dogru bir qefes sallanirdi. İcinde neinki negme demeye, agzini acmaga da heyi qalmayan iki bulbul vardi. Melek qushlara yem verdi, su qoydu. Bir kenara cekilib gizlendi, qushlarin yeyib-doymalarini izledi. Sonra qefese yaxinlashdi, qushlar bir-birine siginaraq geri cekildiler. Melek qefesin agzini acdi, qushlari bir-bir goturub balkondan ucurtdu.

"A qushlarim, getmeyin, meni qemgin etmeyin"... Melek xoshbext ushaqliq illerinden xatirladigi ikice misrani onlarin dalinca picildadi.

Telegramda izleyin

instagramda izleyin